මාස්ටර් සෑර් මට හිමිතැන මට දෙන්න. අනේ සෑර් අනුකම්පාවෙන් සළකන්න.

එංගලන්තේ කියන්නේ ලොකු රටකි. ලන්ඩන් කියන්නේ එහි ද අගනුවර ය. ඔක්ස්ෆර්ඩ් කියන්නේ එහි ඇති ලොකුම විශ්වවිද්‍යාලයකට ය.

එහෙම බැලුවහම පුංචි කොදෙව්වක ඉන්නා පැරණි යටත්විජිතයක නායකයෙකුට වුනත් ඒ වගේ තැනක විවාද සංගමයක වුව කතාවක් පැවැත්වීමට ආරාධනා ලැබීමම නම්බුකාර වැඩකි. එක පාරක් නොව දෙපාරක්ම ලැබුනහම නම්බුව ඉස්මුරුත්තාවේ යන තරමට ලොකු ය. අප මේ බව දැන ගත්තේ ස්වාධීන රූපවාහිනයට රජතුමාගේ ලන්ඩන් ගමනට පෙර රැයේ සවන් දීමෙන් පසු ය.

ඒත් පස්සේ පස්සේ සියල්ල කොහු වෙන්නට පටන් ගත්තේ ය.

දැන් බැලුවහම එංගලන්තය අසමත් රාජ්‍යයකි. ලන්ඩනය ලොකේ ඉන්නා දරුණුම ත්‍රස්තවාදින්ට රැකවරණ සළසන තිත්පොලකි. ඔක්ස්ෆර්ඩ් සරසවිය කොටින්ගේ බළල් අතකි. ඇත්තටම මේ වගේ තැනකට අපේ රජතුමා කැදවූ අයට රජකාලේ දඩුවම් දුන්නත් සිත් නොවදින තරම් ය.

එංගලන්තයට පැන ගෙන යාමට තිබූ හදිස්සියට වැඩි හදිස්සියක් එංගලන්තේට බැටේ දෙන්නට දැන් තිබෙන්නේ ය. පහුවෙනිදාම තමන්ගේ කණ්ඩායමට වීසා නිකුත් කළ මහකොමසාරිස් කාර්යාලයම වටලන්නට වුනේ ඒක ය.

මේ සියල්ලට හේතුව එංගලන්තය අපේ මාස්ටර් සෑර් වීම ය. අපේ කියන්නේ දේශප්‍රේමී කට්ටියගේ ය. මාස්ටර් සෑර්ලා ට අන්තේවාසිකයින් දක්වන ගෞරවයේ කෙළවරක් ද වෛරයේ කෙළවරක් ද නැත. ඒ එකම හේතුව නිසා ය. එලිපිට නැතත් උන් මාස්ටර් සෑර්ලා ලෙස යටි හිත අදහන නිසා ය.

අපට බැනල කුජීත වූ ආත්මය සනසා ගන්නවා මිස මේ දේශප්‍රේමීන්ට වෙනත් ගැලවීමක් නැත.

Posted in: Uncategorized